مبانی نظریمطالعات بازیبازی دورهمی چیست؟ هفت ویژگی یک پارتی گیم خوب

۱۴۰۰-۰۱-۲۰ ۲۳:۰۱به قلم بازیکوش1
https://bazikoosh.com/wp-content/uploads/2020/05/shutterstock_1052674979-e1613857362696.jpg

پارتی گیم ، بازی دورهمی، بازی مهمانی، بازی شب نشینی یا به یک عبارت کمتر دقیق، بازی خانوادگی، بازی‌هایی هستند که برای تسهیل تعامل و ایجاد سرگرمی و تفریح ​​در جمع‌های دوستانه، خانوادگی یا هر گونه اجتماع غیررسمی انجام میشن. اینها معمولاً بازی دسته جمعی و گروهی هستند. چهار دسته از مهم‌ترین دسته‌های این بازی‌ها...

پارتی گیم ، بازی دورهمی، بازی مهمانی، بازی شب نشینی یا به یک عبارت کمتر دقیق، بازی خانوادگی، بازی‌هایی هستند که برای تسهیل تعامل و ایجاد سرگرمی و تفریح ​​در جمع‌های دوستانه، خانوادگی یا هر گونه اجتماع غیررسمی انجام میشن. اینها معمولاً بازی دسته جمعی و گروهی هستند. چهار دسته از مهم‌ترین دسته‌های این بازی‌ها اینها هستن: یخ شکن (آیس بریکر)، سالنی (داخل خانه) ، پیک نیک (فضای باز) و بازی‌های ‌گروهی بزرگ.

انواع دیگه پارتی گیم یا بازی‌ دورهمی، بازی‌های شریک‌دار (partnered) و مسابقات سالنی هستن.

هر کدوم از بازی‌های دورهمی، فضای خاص خودش رو ایجاد می‌کنه. بنابراین یه پارتی گیم ممکنه فقط به عنوان یخ شکن (باز کردن جوّ سنگین جمع) یا فقط برای خوش گذروندن به جمع باشه. به همین دلیل توی بازی‌های مهمانی، بازیکن‌ها با سطح مهارت‌های خیلی متفاوت حضور دارن و در عین حال، حذف بازیکن به ندرت اتفاق می‌افته. پارتی گیم‌ها معمولا به صورت دسته‌جمعی انجام میشن و طوری طراحی شدن که یادگیری‌شون برای بازیکن‌های جدید آسون باشه.

ویژگی‌های بازی دورهمی

ویژگی اول: تعداد بازیکن‌ها؟ هر چی بیشتر، بهتر!

یه پارتی گیم می‌تونه تعداد بازیکنان نسبتاً زیاد یا تعریف‌نشده‌ای رو پشتیبانی کنه؛ برعکسِ بازی‌های رومیزی سنتی یا بازی‌های کارتی که به تعداد محدود و مشخصی از بازیکن‌ها نیاز دارن.

بعضی بازی‌ها، مخصوصاً بازی‌های تجاری، به دلیل تجهیزات مورد نیازشون، محدودیت دارن. اما بقیه بازی‌ها با مکانیسم‌های دیگه‌ای مثل زمان برای هر نوبت محدود میشن. با این حال پارتی گیم‌هایی هم داریم که اصلاً هیچ محدودیتی برای اجرا ندارن.

 

ویژگی دوم: ترکیب بازیکن‌ها؟ تیم‌های هم‌نقش یا پرنقش

توی فهرست بازی‌های دورهمی ، بازی‌های تیمی زیادی دیده میشه، اما الزاماً همه بازی‌های مهمونی، تیمی نیستند. بازی‌هایی که بازیکن‌ها را به دو، سه یا چهار تیم مشابه تقسیم می‌کنن، مثلاً پانتومیم یا یا پیکشنری، معمولاً به بازیکن‌های بیشتر و بیشتری تمایل نشون میدن و نقش همه بازیکن‌ها با هم برابره (بهشون میگیم بازی‌های تیمی هم‌نقش).

در مقابل، بازی‌های دیگه‌ای مثل مافیا و میزبانی از قاتل مبتنی بر نقش هستن و در طول بازی به هر بازیکن شخصیت یا نقش خاص خودش داده میشه (اینها هم میشن بازی‌های پُر نقش).

توی این پارتی گیم ها تعداد بازیکن‌ها به تعداد نقش‌ها محدود میشه، اما توی خیلی‌هاشونم نقش‌های «عمومی» وجود داره که انعطاف‌پذیری بازی رو خیلی بالا می‌بره.

مسئله مهم اینه که بازی‌هایی که به صورت انفرادی انجام میشن و هر کس فقط توی نوبت خودش یک چالش رو انجام میده (مثل دوز لیوانی، برج تاس یا لیوان چینی) رتبه پایین تری نسبت به بازی‌های تیمی دارن.

ویژگی سوم: ارتباط بازیکن‌ها؟ شدیداً تعاملی

در بازی دورهمی بازیکن‌ها به همکاری و تعامل تشویق می‌شن. از این جهت هر دو نوعِ بازی‌های تیمی هم‌نقش و بازی‌های نقش‌آفرینی (پر نقش)، مشترکند.

مسئله مهم اینه بازی‌هایی که خیلی باعث تعامل نمیشن و هر کس کار خودش رو می‌کنه، پارتی گیم‌های موفقی از آب در نمیان، مثلاً بازیهای لیوان چینی و برج تاس وقتی به صورت چندنفره انجام بشن؛ برعکس بازی‌هایی که تعامل بالایی دارند، خیلی جذاب میشن. مثلاً بازی موش تو سوراخ از اون بازیاست که تعاملش شدیداً بالاست و اتفاقاً این به جذابیت بازی خیلی کمک کرده.

اگر بازی به صورت تیمی انجام بشه، دو جور تعامل توی بازی ایجاد میشه، هم تعامل همکاری بین بازیکن‌های هم‌تیمی که ارتباط بازیکنها رو افزایش میده و هم تعامل رقابت با افراد تیم مقابل که هیجان بازی رو افزایش میده. به همین دلیل میشه گفت بازیهای دورهمی‌ای که به صورت دو تیمه انجام میشن، جزو موفق‌ترین پارتی گیم ها هستند. مثلاً وقتی که پانتومیم رو به صورت تیمی انجام میدید قطعاً لذت و هیجانش بیشتر از زمانیه که هر نفر به تنهایی مسئول اجرای یک کلمه خاص میشه.

اینجاست که می‌تونید از امتیازبندی هم استفاده کنید و برای رسیدن به یک عدد مشخص با هم رقابت کنید و این رقابت رو به صورت سریالی در دورهمی‌های بعد هم انجام بدید. به این ترتیب، مسئله کُری خوندن هم مطرح میشه که خودش به افزایش درگیری ذهنی بازیکنها با اون بازی و بالاتر رفتن هیجان بازی کمک می‌کنه.

چهارم: سطح توانایی و مهارت؟ حداقلی و متنوع

معمولاً یک بازی دورهمی موفق نباید قوانین سخت یا گیم پلی سطح بالایی داشته باشه و تا جای ممکن بتونه همه افراد با هر سطح توانایی رو پوشش بده؛ بنابراین باید کفِ توانایی رو براش در نظر گرفت؛ مگر اینکه همه جمع توی یک مهارت، سطح بالایی داشته باشن (مثل بازی‌های کلمه سازی برای بزرگسالان).

ضمناً در یک بازی دورهمی موفق، چند روش برای بازی و مشارکت وجود داره و برای بردن بازی، مجبور نیستید فقط یک مهارت یا توانایی داشته باشید. مثلاً توی بازی فیکشنری لازم نیست همه تعاریف قابل قبول توی فرهنگ لغت رو بلد باشند و کلمات ساختگی طنزآمیز هم با استقبال جمع روبه‌رو میشه. توی پانتومیم یا پانتومیم برعکس هم بازیکن‌ها می‌تونن بدون اینکه نقش بازی کنن، فقط در بخش حدس زدن شرکت کنن.

بازی‌های ورزشی معمولاً شانس چندانی به عنوان بازی دورهمی ندارن؛ چون محدودیت در توانایی جسمی بازیکن، می‌تونه مانع از حضور توی بازی بشه. با این حال بعضی بازی های دورهمی مثل مسابقه‌های امدادی یا چراغ قرمز/چراغ سبز ، جنبه ورزشی قابل توجهی دارن و مخصوصاً برای گروه‌های مشابه از نظر سن و توانایی مناسب به نظر می‌رسن.

پنجم: گیم پلی؟ سرگرم‌کننده و انعطاف‌پذیر

قوانین بازی دورهمی، خیلی خشک نیست و بازیکن‌ها چند وقت یه بار و گاهی به صورت فی البداهه در قوانین بازی دستکاری می‌کنن.

بازی‌هایی که هر بازیکن نوبت مستقل خودش رو داره، به طور کلی پارتی گیم‌های ضعیفی از آب در میان، مخصوصاً اگه نوبت هر نفر طولانی بشه.

بازی باید برای تماشاگران هم ارزش سرگرمی داشته باشه. خیلی از بازی های دورهمی، یه حداقلی از شوخ طبعی رو دارند؛ چه ذاتیِ بازی باشه و چه بازیکن‌ها خودشون به بازی اضافه اش کنن. به این ترتیب حتی بازیکن‌هایی که نوبتشون نیست هم می‌تونن باز از گیم پلی بازی لذت ببرند (مثل پانتومیم). اختصاص یه جایزه برای برنده مسابقه هم می‌تونه فضای پاتی گیم رو قشنگ‌تر کنه.

بازی دورهمی کنفرانس مطبوعاتی

ششم: حذف بازیکن ممنوع!

حذف بازیکن توی بازی های دورهمی به ندرت پیش میاد. برای مثال مونوپولی، بازی دورهمی خوبی از آب در نمیاد؛ چون بازیکن‌های ورشکسته باید بیرون بشینن؛ درحالی‌که بازیکن‌های باقی‌مونده به بازی ادامه میدن که ممکنه چندین ساعت طول بکشد. در مقابل، هر چقدر یه تیم در پیکشنری عقب باشه، همه بازیکن‌ها می تونن تا آخر مسابقه حضور داشته باشن.

هفتم: کمترین تجهیزات و مخارج

معمولاً توی بازی های دورهمی مقدار تجهیزات تخصصی مورد نیاز، به تعداد بازیکنان بستگی نداره. بازی هایی مثل تاس دروغگو بازی های دورهمی ضعیفی از آب در میان؛ چون هر بازیکن برای شروع بازی به یک فنجون و پنج تاس نیاز داره. در مقابل ، بازی یاتزی بدون توجه به تعداد بازیکن‌ها، فقط به یه فنجون و یه سری تاس احتیاج داره (البته بازی اصلی یاتزی یه سری محدودیت‌های عملی دیگه‌ داره).

پارتی گیم معمولاً نیاز به خرج کردن پول به عنوان پیش نیاز یا نتیجه بازی نداره. بازی‌هایی که برای انجامشون هر بازیکن باید وسایل مصرفی یا تجهیزات خاص رو بخره، معمولاً بازی های مهمانی ضعیفی هستن. البته بازی‌های کازینو یک استثنای قابل توجه به حساب میان. برای مثال میشه به «شب های کازینو» با شارژ در خانه یا مسابقات پوکر با هزینه‌های کم اشاره کرد.

فهرست بازی‌های دورهمی

 

سفارش بازی اسکربل

یک نظر

پاسخ دهید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد. قسمت های مورد نیاز علامت گذاری شده است *

پنج × 4 =